Falënderimi qoftë për Allahun e Madhërishëm, prej të cilit kërkojmë ndihmë, falje dhe udhëzim. Bekimet e Allahut qofshin për Muhamedin a.s. për familjen e tij, për shokët e tij dhe për të gjithë ata që e ndjekin rrugën dhe mësimet e tij deri në amshim.
Të dashur vëllezër besimtarë;
Kur e dëgjojmë ajetin që fillon: “O besimtarë”, duhet të jemi krenar, sepse Allahu pikërisht na drejtohet neve, na flet neve, të drejtohet ty vëlla i dashur dhe mua, neve që themi dhe deklarojmë se jemi besimtarë, muslimanë.
Kur e dëgjojmë ajetin që fillon “O besimtarë”, atëherë duhet mirë të koncentrohemi dhe të dëgjojmë se çka dëshiron të na thotë i Plotfuqishmi, në çka don të na tërheq vëmendjen, dhe Ai, në thirrjen e Tij të 16 në Kuran, neve besimtarëve, na porosit:
“O besimtarë, nëse u nënshtroheni jobesimtarëve, ata ju kthejnë prapa aty ku ishit (në kufër) dhe atëherë do të jeni të humbur.” (Alu Imran, 149)
Ibn Xhurejxh për këtë ajet ka thënë: “Kjo do të thotë, që prej hebrenjve dhe të krishterëve mos kërkoni këshilla në lidhje me fenë dhe të mos u besoni asgjë sa i përket fesë suaj.”
Një njeri kishte shkuar në Bizant dhe kishte ra në dashuri atje me një vajzë, jomuslimane. Kishte shpreh dëshirë që të martohet me të, por familja e saj nuk e kishin lejuar derisa ai ta pranonte krishterimin. Në ndërkohë, vajza filloi të interesohej për fenë e tij, kurse ky i gjori aq shumë ishte dashuruar sa që ishte i gatshëm ta ndërronte edhe fenë e tij për shkak të saj. Dhe para priftërinjve u bë i krishterë, kurse vajza i doli përpara dhe i tha: “I mjeri ti! E ke lënë fenë e së Vërtetës për një pasion kalimtar, e si mos ta lë unë fenë e mashtrimit për shpërblimin e përjetshëm?! Unë dëshmoj se vetëm Allahu është Zot dhe se Muhamedi është i Dërguari i Tij!”
Pejgamberi (savs) ka thënë: “Kush në mëngjes ngrihet dhe i thotë këto fjalë, unë i garantoj, përkatësisht, e kapi për dore dhe e futi në xhenet: „Reditu bil-lahi Rabben, ve bil-Islami dinen, ve bi Muhamedin, sal-lallahu ‘alejhi ve sel-lem, nebijjen ve resulen.“
/Jam i kënaqur që Allahu është Zoti im, Islami është feja ime dhe Muhamedi (savs) pejgamberi dhe i dërguari im.”
Vëllezër të dashur,
A bëjmë pjesë ne në grupin e njerëzve që janë të kënaqur që Allahu është Zoti i tyre, Islami feja e tyre dhe Muhamedi (savs) pejgamber, model, udhëheqës në jetën e tyre, pavarësisht nga koha, vendi dhe situata ku janë, apo ne i përkasim atij grupit tjetër të njerëzve të cilët për vete thonë se janë muslimanë, besimtarë, ndërsa janë të gatshëm ta shesin edhe fenë, edhe shtetin edhe nderin, madje edhe nënën, që i ka lindur për shkak të letrave gjermane, pozitës, parave, ose për ndonjë përfitim tjetër të kësaj bote.
Të dashur vëllezër,
Nëse jemi të kënaqur me Allahun, me Islamin dhe me të dashurin dhe udhëheqësin tonë Muhamedin (savs), atëherë ne duhet t’i bindemi asaj që na kanë thënë. Nëse jemi të kënaqur me Allahun, Islamin dhe Pejgamberin, atëherë nuk është e mjaftueshme vetëm të themi se unë jam musliman, unë jam besimtar, por ne këtë duhet ta dëshmojmë me veprimet tona, përndryshe do të jemi hipokritë, munafikë, do të jemi më të këqij se jobesimtari, sepse tjetër flasim, e tjetër veprojmë.
Të dashur vëllezër,
A jemi ne besimtarë apo hipokritë, nëse për vitin e ri Gregorian, ose për 1 Maj bëjmë gosti, ndejë, gazmend, ndërsa kur vjen ramazani apo muaji i mevludit dmth. lindja e Pejgamberit tonë të dashur Muhamedit (savs), themi se nuk kemi para për t’i ftuar njerëzit për iftar apo për mevlud, ndërsa mirë e dimë se Pejgamberi (savs) ka thënë: “Kush e ushqen një agjërues, do të ketë shpërblimin e njëjtë si agjëruesi, pa iu zvogëluar aspak shpërblimi i agjëruesit.”
A jemi ne besimtarë apo hipokritë, nëse qëndrojmë zgjuar natën deri vonë duke shënuar Helloweenin, dmth. natën e shtrigave, natën e magjisë, Okultizmin, ndërsa në të njëjtën kohë nuk mund të zgjohemi për t’i falë dy rekate namaz të natës, dhe mirë e dimë se Pejgamberi (savs), ka thënë: “Dijeni se nderi i besimtarit është falja e tij gjatë natës, kurse krenaria e tij është pavarësia nga njerëzit.”
A jemi ne besimtarë apo hipokritë, nëse për shënimin e ditës së Shën Valentinit, ose për 8 Mars, harxhojmë me dhjetëra euro për lule, mjaltë dhe dhurata të tjera, ndërsa kur na thuhet jepni për xhami, për rrugë, për shkollë, për ambulantë, për ujë, atëherë themi se nuk kemi, dhe mirë e dimë se Allahu i Plotfuqishëm, ka thënë: “E drejtë e përkujdesjes së xhamive të Allahut është vetëm e atij që i ka besuar Allahut dhe ditës së fundit e që e falë namazin, jep zekatin e nuk i frikësohet askujt pos Allahut. Të tillët do të jenë të udhëzuarit (në rrugën e drejtë).” (et-Tevbe, 18)
Pejgamberi (savs) thotë: “Prej veprave të tij të mira që njeriu (besimtar) do të ketë shpërblim pas vdekjes, janë: dituria që e shpërndanë, fëmija i mirë që e lë, mushafi që e lë në trashëgimi, xhamia që e ndërton, musafirhana që e ndërton, uji të cilin e sjellë, sadaka të cilën e jep nga prona e tij derisa është i shëndetshëm dhe gjallë – shpërblimi i tyre do t’i vjen edhe pas vdekjes së tij.”
Të dashur vëllezër, nëse ne jemi muslimanë, besimtarë, atëherë le të fillojmë ta duam dhe ta lidhim zemrën për atë që është e jona dhe islame, jo për atë që nuk ka bazë as në besimin tonë të bukur dhe as në traditën tonë.
Pejgamberi (savs) ka thënë: “Do ta ndiqni rrugën e atyre qe kanë qenë para jush, hap pas hapi, e pëllëmbë pas pëllëmbe, madje sikur ata të hyjnë në vrimë të hardhucës, ju (edhe atje) do t’i ndiqni.” Ne i thamë: O i Dërguari i Allahut, a janë ata të krishterët dhe hebrenjtë?” Ai tha: “Po kush tjetër?”
Hutben e sotme do ta përfundojmë me fjalët e të Plotfuqishmit:
“Sot ua përsosa dispozitat e fesë suaj dhe ua plotësova dhuntinë Time ndaj jush. Jam i kënaqur që feja islame të jetë fé e juaja.” (el-Maide, 3)
“Çdo lavdërim i përket Allahut, Zotit të Gjithësisë! – Mëshiruesit, Mëshirëbërësit! – Sunduesit të ditës së Gjykimit! – Ty të adhurojmë dhe prej Teje ndihmë kërkojmë! – Udhëzona në rrugën e drejtë! – Në rrugën e atyre që u ke dhuruar mirësi. E jo në (rrugën) e atyre që kanë shkaktuar pezmin (Tënd), as në rrugën e atyre që janë të humbur! (El-Fatiha) Amin !!!
Përshtati: Miftar Ajdini